Our citrus marmalade, Created with our garden's fruits,oranges, lemons, bergamots, citron, grapefruits, tangerines. This mixed citrus marmalade is balanced and cheerful.
You taste the sweetness, the bitterness, an incomparable freshness and the lemon acidity.When you get it, you fall in love, and there’s no coming back! 🥰
www.emporiosbay.gr
You taste the sweetness, the bitterness, an incomparable freshness and the lemon acidity.When you get it, you fall in love, and there’s no coming back! 🥰
www.emporiosbay.gr
One of the healthiest green the delicious Rock Samphire/Kritamo. Collecting period is middle of May to beginning of June, It grows wild along the coasts and there are several ways to enjoy it!
www.emporiosbay.gr
www.emporiosbay.gr
Μέχρι τη δεκαετία του '60-'70 κάθε οικογένεια στο χωριό είχε το δικό της αλώνι
Τα αλώνια κατασκευάζονται σε ανοιχτά μέρη, υψώματα ή ρεματιές, σε μέρη όπου φυσάει βοριαδάκι κατά τις απογευματινές ώρες και βοηθάει στο ξανέμισμα.
Το αλώνι είναι ένας στρογγυλός επίπεδος χώρος που χρησιμοποιούνταν για το άλεσμα των δημητριακών σιτάρι κριθάρι,κλπ)
Οι άκρες του είναι υπερυψωμένες και περικλειονται απο ορθογώνιες πέτρες που σχηματίζουν μικρό τειχάκι για να μη φεύγει ο σπόρος.
Τα αλώνια ήταν χωμάτινα ή πλακόστρωτα. Τα χωμάτινα βρέχονταν με νερό και σκεπάζονταν με λεπτό στρώμα άχυρου και στη συνέχεα πατιούνταν για να κολλήσει το άχυρο στο χώμα και να δημιουργηθεί έτσι μια λεία και στερεή επιφάνεια.
Στιο Πυργί τα έχριζαν με ένα ασβεστοκονίαμα που το έλεγαν στρατσά, που όμως δεν ήταν τόσο σκληρό και δημιουργούνταν τρύπες από τις οποίες έχαναν τους καρπούς κατά το αλώνισμα. Έτσι πριν την περίοδο του αλωνίσματος έχριζαν όλα τα αλώνια με κοπριές από ζώα (τα στρακώνανε)
Μετά το θέρισμα του σταριού, οι γεωργοί και συνήθως παιδιά μικρής ηλικίας μετέφεραν με τα ζώα από τα Μπρούκια και τα Δότια τα δεμάτια τα στάχυα (θεμωνιές ), στα αλώνια στο Πυργί !
Φόρτωναν τα ζώα (το μέγιστο φορτίο 7-8 δεματια) και εκείνα προχωρούσαν ξυπόλητα μέχρι το χωριό και τα έστρωναν στο αλώνι.
Μετά οι γεωργοί έδεναν στα μουλάρια τη Λουκάνη.
Η Λουκάνη ήταν ένα πλατύ ξύλο, που στο κάτω μέρος είχε κοφτερές πέτρες. Πάνω του καθόταν ένας άνθρωπος για να δίνει βάρος. Καθώς γύριζαν τα ζώα, η Λουκάνη πίεζε τα στάχυα και έβγαινε το σιτάρι.
Το αλώνισμα κάτω από τον καυτό ήλιο σταματούσε γύρω στις 4-5 η ώρα το απόγευμα.
Κατόπιν ακολουθούσε η διαδικασία του ξανεμίσματος. Με μια μεγάλη πιρούνα(διτσερόνι), και με τη βοήθεια του αέρα ο γεωργός ξεχώριζε το άχυρο απ τους σπόρους.
Τέλος και μετά το κοσκίνισμα ο καρπός μεταφερόταν στο σπιτικό.
Δύσκολη και επίπονη δουλειά το αλώνισμα τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα. Όλη την ημέρα κάτω από τον καυτερό ήλιο του Ιουλη με φωνές και τρέξιμο πίσω από τα ζώα σε ατελείωτους γύρους, μέχρις ότου χωνέψει ο σανός
Η περίοδος του αλωνίσματος για τα παιδιά του χωριού ήταν κάτι σαν πανηγύρι.
Το αλώνισμα εκτός απο μεγάλος κόπος, ήταν στιγμή χαράς και για τους μεγάλους. Ο νοικοκύρης και η οικογένεια θα έπαιρναν τους καρπούς του κόπου όλης της χρονιάς.
Υπήρχαν όμως και τα απρόοπτα. Όταν το βουνό δεν κατέβαζε τον απαραίτητο αέρα για το ξανέμισμα. Απόλυτη νημεμία. Λες και ένα μαγικό ραβδί τον σταμάτησε. Περίμεναν οι χωριανοί ώρες ατελείωτες. Λέγανε ιστορίες, χωρατά, πειράγματα. 'Άλλοτε πάλι ο ισχυρός αέρας έπαιρνε το άχυρο μακρυά μαζί με τον καρπό. Στενοχώρια μεγάλη. Έκαναν το σταυρό τους και ζητούσαν βοήθεια από τους Αγίους των γύρω εκκλησιών.
To Πυργί κάποτε αριθμούσε πάνω από 100 αλώνια. Τα περισσότερα απο αυτά βρίσκονται δίπλα στον κεντρικό δρόμο. Με λίγη φροντίδα και ελάχιστο κόστος τα ξεχωριστά αυτά μνημεία της πολιτισμικής παράδοσης του τόπου, θα μπορούσαν να αναδειχτούν και να γίνουν επισκέψιμα και πόλος έλξης επισκεπτών. Αντ αυτού ρημάζουν και καταστρέφονται εγκαταλελειμμένα στη φθορά του χρόνου
Τα αλώνια κατασκευάζονται σε ανοιχτά μέρη, υψώματα ή ρεματιές, σε μέρη όπου φυσάει βοριαδάκι κατά τις απογευματινές ώρες και βοηθάει στο ξανέμισμα.
Το αλώνι είναι ένας στρογγυλός επίπεδος χώρος που χρησιμοποιούνταν για το άλεσμα των δημητριακών σιτάρι κριθάρι,κλπ)
Οι άκρες του είναι υπερυψωμένες και περικλειονται απο ορθογώνιες πέτρες που σχηματίζουν μικρό τειχάκι για να μη φεύγει ο σπόρος.
Τα αλώνια ήταν χωμάτινα ή πλακόστρωτα. Τα χωμάτινα βρέχονταν με νερό και σκεπάζονταν με λεπτό στρώμα άχυρου και στη συνέχεα πατιούνταν για να κολλήσει το άχυρο στο χώμα και να δημιουργηθεί έτσι μια λεία και στερεή επιφάνεια.
Στιο Πυργί τα έχριζαν με ένα ασβεστοκονίαμα που το έλεγαν στρατσά, που όμως δεν ήταν τόσο σκληρό και δημιουργούνταν τρύπες από τις οποίες έχαναν τους καρπούς κατά το αλώνισμα. Έτσι πριν την περίοδο του αλωνίσματος έχριζαν όλα τα αλώνια με κοπριές από ζώα (τα στρακώνανε)
Μετά το θέρισμα του σταριού, οι γεωργοί και συνήθως παιδιά μικρής ηλικίας μετέφεραν με τα ζώα από τα Μπρούκια και τα Δότια τα δεμάτια τα στάχυα (θεμωνιές ), στα αλώνια στο Πυργί !
Φόρτωναν τα ζώα (το μέγιστο φορτίο 7-8 δεματια) και εκείνα προχωρούσαν ξυπόλητα μέχρι το χωριό και τα έστρωναν στο αλώνι.
Μετά οι γεωργοί έδεναν στα μουλάρια τη Λουκάνη.
Η Λουκάνη ήταν ένα πλατύ ξύλο, που στο κάτω μέρος είχε κοφτερές πέτρες. Πάνω του καθόταν ένας άνθρωπος για να δίνει βάρος. Καθώς γύριζαν τα ζώα, η Λουκάνη πίεζε τα στάχυα και έβγαινε το σιτάρι.
Το αλώνισμα κάτω από τον καυτό ήλιο σταματούσε γύρω στις 4-5 η ώρα το απόγευμα.
Κατόπιν ακολουθούσε η διαδικασία του ξανεμίσματος. Με μια μεγάλη πιρούνα(διτσερόνι), και με τη βοήθεια του αέρα ο γεωργός ξεχώριζε το άχυρο απ τους σπόρους.
Τέλος και μετά το κοσκίνισμα ο καρπός μεταφερόταν στο σπιτικό.
Δύσκολη και επίπονη δουλειά το αλώνισμα τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα. Όλη την ημέρα κάτω από τον καυτερό ήλιο του Ιουλη με φωνές και τρέξιμο πίσω από τα ζώα σε ατελείωτους γύρους, μέχρις ότου χωνέψει ο σανός
Η περίοδος του αλωνίσματος για τα παιδιά του χωριού ήταν κάτι σαν πανηγύρι.
Το αλώνισμα εκτός απο μεγάλος κόπος, ήταν στιγμή χαράς και για τους μεγάλους. Ο νοικοκύρης και η οικογένεια θα έπαιρναν τους καρπούς του κόπου όλης της χρονιάς.
Υπήρχαν όμως και τα απρόοπτα. Όταν το βουνό δεν κατέβαζε τον απαραίτητο αέρα για το ξανέμισμα. Απόλυτη νημεμία. Λες και ένα μαγικό ραβδί τον σταμάτησε. Περίμεναν οι χωριανοί ώρες ατελείωτες. Λέγανε ιστορίες, χωρατά, πειράγματα. 'Άλλοτε πάλι ο ισχυρός αέρας έπαιρνε το άχυρο μακρυά μαζί με τον καρπό. Στενοχώρια μεγάλη. Έκαναν το σταυρό τους και ζητούσαν βοήθεια από τους Αγίους των γύρω εκκλησιών.
To Πυργί κάποτε αριθμούσε πάνω από 100 αλώνια. Τα περισσότερα απο αυτά βρίσκονται δίπλα στον κεντρικό δρόμο. Με λίγη φροντίδα και ελάχιστο κόστος τα ξεχωριστά αυτά μνημεία της πολιτισμικής παράδοσης του τόπου, θα μπορούσαν να αναδειχτούν και να γίνουν επισκέψιμα και πόλος έλξης επισκεπτών. Αντ αυτού ρημάζουν και καταστρέφονται εγκαταλελειμμένα στη φθορά του χρόνου
Eποχή φυτέματος λαχανικών και φρούτων του καλοκαιριού
Photos from Emporios Bay Hotel Chios's post
Emporeiós, Khios, Greece
Today's walk! Chios in spring gets so beautiful and majestic! An intense experience and a true explosion of senses and emotions!
